راهنماي غذايي بي اشتهايي عصبي

از جمله اختلالات مربوط به غذا خوردن بي اشتهايي عصبي و پرخوري عصبي مي باشد که غالبا در نوجوانان و زنان رخ مي دهد. دليل ايجاد اين دو اختلال، وسواس فکري بيمار نسبت به افزايش وزن است.

برنامه غذايي در بيماران مبتلا به بي اشتهايي عصبي:
 

اولين هدف در برنامه غذايي بيماران اين است که آنها را ترغيب کنيم تا مقدار غذاي دريافتي خود را افزايش دهند و وزنشان را به يک حد مورد نظر برسانند. مقدار غذاي مصرفي فرد بايد توسط پرستار نظارت شود و به ازاي هر اقدام موفقيت آميز که فرد به ميل خود انجام دهد، بهتر است به او امتياز داده شود.
در شروع برنامه غذايي چون مواد غذايي حاوي مقدار کافي از ويتامين ها و املاح نمي باشد، مصرف مکمل ويتامين و املاح توصيه مي شود که به طور معمول در اين بيماران کمبود ويتامين B6 و B12 بيش از ساير ويتامين هاست.
براي بيماراني که کاهش وزن شديد دارند، رژيم غذايي مي تواند از حدود 800 کيلوکالري(400-300 کيلوکالري بيشتر از مقدار مصرف بيمار) شروع شود و به تدريج افزايش يابد و در نهايت به حدود 3000 کيلو کالري برسد.
تشويق بيمار براي افزايش وزن به صورت تدريجي 1-0/5 کيلوگرم در هفته، به منظور رسيدن به وزن سلامت پيشنهاد مي شود. براي جلوگيري از احتباس آب و مايعات و ادم، رژيم کم سديم پيشنهاد مي گردد. از مصرف کافئين به دليل اثر ديورتيک و تحريکي خودداري شود. مواد غذايي در دفعات زياد وحجم کم مصرف شوند. در موارد خيلي شديد به تغذيه از طريق لوله يا تغذيه وريدي نياز مي باشد. در موارد بي اشتهايي شديد داروهاي اشتها نظير سيپروهپتادين مي توانند مفيد باشند. بيمار بايدحدود 1/5-1 ساعت بعد از مصرف غذا استراحت کند تا دچار تهوع واستفراغ نشود. براي صرف غذا حدود 1 ساعت وقت گذاشته شود. براي صرف غذا بيمار بايد تحت نظر باشد تا غذا را دور نريزد. آموزش بيمار براي حفظ وزن سالم و مناسب، بدون استفاده از روش هاي غير طبيعي و تقويت مهارت هاي لازم براي مقابله با استرس در بيمار صورت پذيرد.
در صورت مصرف مهار کننده هاي مونوآمينواکسيداز که به عنوان داروي ضد افسردگي تجويز مي شود، احتياج به محدوديت تيرامين در مواد غذايي است.
مواد غذايي که داراي تيرامين مي باشند، از پنير کهنه، ماهي دودي، جگر، موز، باقلا، عصاره گوشت، مخمر، ترشي کلم، سس سويا، بادام زميني، ماست خامه، تمشک و شکلات .
معمولا بهترين روش براي درمان افراد دچار بي اشتهايي عصبي توسط يک تيم تخصصي انجام مي گيرد. که اعضاي آن شامل رژيم شناس و روانشناس داراي تجربه در زمينه بي اشتهايي مي باشد. در صورت لزوم، ممکن است بيمار در بيمارستان بستري شود تا تحت نظارت و درمان پزشکي قرار بگيرد.
منبع:نشريه دنياي تغذيه - ش100